تجزیه و تحلیل صورتهای مالی روشی برای بررسی و تجزیه و تحلیل گزارش های حسابداری شرکت (صورتهای مالی) به منظور سنجش عملکرد آینده گذشته ، حال یا پیش بینی شده خود است. این روند بررسی صورتهای مالی امکان تصمیم گیری اقتصادی بهتر را فراهم می کند.
در سطح جهانی ، شرکتهای دارای فهرست عمومی موظفند صورتهای مالی خود را به مقامات مربوطه ارائه دهند. به عنوان مثال ، شرکت های ذکر شده در آمریکا در آمریکا موظفند صورتهای مالی خود را به کمیسیون اوراق بهادار و بورس (SEC) ارسال کنند. شرکت ها همچنین موظفند در گزارش سالانه که با ذینفعان خود به اشتراک می گذارند ، صورتهای مالی خود را ارائه دهند. از آنجا که صورتهای مالی به منظور برآورده کردن الزامات تهیه می شود ، مرحله دوم این روند تجزیه و تحلیل مؤثر آنها است تا سودآوری آینده و جریان نقدی پیش بینی شود.
بنابراین ، هدف اصلی تجزیه و تحلیل صورتهای مالی استفاده از اطلاعات مربوط به عملکرد گذشته شرکت به منظور پیش بینی چگونگی کرایه در آینده است. هدف مهم دیگر تجزیه و تحلیل صورتهای مالی ، شناسایی زمینه های احتمالی مشکل و عیب یابی آن است.
در اینجا ، ما به 1) کاربران تجزیه و تحلیل صورتهای مالی ، 2) روش های تحلیل صورتهای مالی ، 3) گزارش های حسابداری کلیدی (ترازنامه ، صورت درآمد و بیانیه جریان نقدی) و نحوه تحلیل آنها خواهیم پرداخت ، 4) سایر اطلاعات صورتهای مالی ، و 5) مشکلات مربوط به تجزیه و تحلیل صورتهای مالی.
کاربران تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
کاربران مختلف تجزیه و تحلیل صورتهای مالی وجود دارد. اینها را می توان به کاربران داخلی و خارجی طبقه بندی کرد. کاربران داخلی به مدیریت شرکتی که به منظور تصمیم گیری در رابطه با عملکرد شرکت ، صورتهای مالی را تجزیه و تحلیل می کنند ، مراجعه می کنند. از طرف دیگر ، کاربران خارجی لزوماً متعلق به شرکت نیستند اما هنوز هم نوعی علاقه مالی دارند. این شامل صاحبان ، سرمایه گذاران ، طلبکاران ، دولت ، کارمندان ، مشتریان و عموم مردم است. این کاربران در زیر شرح داده شده اند:
1. مدیریت
مدیران شرکت از تجزیه و تحلیل صورتهای مالی خود برای تصمیم گیری های هوشمندانه در مورد عملکرد خود استفاده می کنند. به عنوان مثال ، آنها ممکن است هزینه برای هر کانال توزیع یا چه مقدار پول نقد خود را از گزارش حسابداری خود ارزیابی کرده و از این نتایج تجزیه و تحلیل تصمیم بگیرند.
2. صاحبان
صاحبان مشاغل کوچک برای تعیین سودآوری کسب و کار به اطلاعات مالی از عملیات خود نیاز دارند. این به تصمیم گیری هایی مانند ادامه فعالیت کسب و کار، بهبود استراتژی های کسب و کار یا اینکه آیا به طور کلی از کسب و کار صرف نظر کنید کمک می کند.
3. سرمایه گذاران
افرادی که سهام یا سهام یک شرکت را خریداری کرده اند به اطلاعات مالی برای تجزیه و تحلیل نحوه عملکرد شرکت نیاز دارند. آنها از تجزیه و تحلیل صورت های مالی برای تعیین اینکه با سرمایه گذاری های خود در شرکت چه کاری انجام دهند، استفاده می کنند. بنابراین بسته به نحوه عملکرد شرکت، آنها یا سهام خود را نگه می دارند، آن را می فروشند یا بیشتر می خرند.
4. طلبکاران
بستانکاران علاقه مندند بدانند که آیا یک شرکت می تواند پرداخت های خود را در سررسید انجام دهد یا خیر. آنها از تجزیه و تحلیل جریان نقدی سوابق حسابداری شرکت برای اندازه گیری نقدینگی شرکت یا توانایی آن در پرداخت های کوتاه مدت استفاده می کنند.
5. دولت
نهادهای حاکم و تنظیم کننده ایالت به تحلیل صورت های مالی نگاه می کنند تا مشخص کنند اقتصاد به طور کلی چگونه عمل می کند تا بتوانند سیاست های مالی و صنعتی خود را برنامه ریزی کنند. مقامات مالیاتی همچنین اظهارات یک شرکت را برای محاسبه بار مالیاتی که شرکت باید بپردازد تجزیه و تحلیل می کند.
6. کارکنان
کارمندان باید بدانند که آیا اشتغال آنها امن است و آیا امکان افزایش حقوق وجود دارد یا خیر. آنها می خواهند در جریان سودآوری و ثبات شرکت خود باشند. کارمندان همچنین ممکن است علاقه مند به دانستن موقعیت مالی شرکت باشند تا ببینند آیا ممکن است برنامه هایی برای توسعه و در نتیجه چشم انداز شغلی برای آنها وجود داشته باشد یا خیر.
7. مشتریان
مشتریان باید در مورد توانایی شرکت برای خدمات رسانی به مشتریان خود در آینده بدانند. نیاز به دانستن در مورد ثبات عملیات شرکت در صورتی افزایش می یابد که مشتری (مثلاً یک توزیع کننده یا تهیه کننده محصولات تخصصی) برای تامین منابع خود کاملاً به شرکت وابسته باشد.
8. عموم مردم
هر کسی در عموم مردم، مانند دانشجویان، تحلیلگران و محققان، ممکن است علاقه مند به استفاده از تجزیه و تحلیل صورت های مالی یک شرکت باشد. آنها ممکن است بخواهند اثرات شرکت را بر محیط زیست، اقتصاد یا حتی جامعه محلی ارزیابی کنند. به عنوان مثال، اگر شرکت برنامه‌های مسئولیت اجتماعی شرکتی را برای بهبود جامعه اجرا می‌کند، عموم ممکن است بخواهند از عملیات آینده شرکت آگاه شوند.
روشهای تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
دو روش اصلی تجزیه و تحلیل صورتهای مالی وجود دارد: تجزیه و تحلیل افقی یا روند و تجزیه و تحلیل عمودی. اینها در زیر به همراه مزایا و مضرات هر روش توضیح داده شده است.
تجزیه و تحلیل افقی
تجزیه و تحلیل افقی مقایسه اطلاعات مالی یک شرکت با اطلاعات مالی تاریخی همان شرکت در تعدادی از دوره های گزارشگری است. همچنین می تواند براساس نسبت های حاصل از اطلاعات مالی در همان مدت زمان باشد. هدف اصلی این است که ببینیم شماره ها در مقایسه با سوابق گذشته زیاد یا کم هستند ، که ممکن است برای بررسی هرگونه دلایل نگرانی استفاده شود. به عنوان مثال ، برخی از هزینه های خاص که در حال حاضر زیاد هستند ، اما در سالهای گذشته به خوبی تحت بودجه بودند ، ممکن است باعث شود مدیریت علت افزایش هزینه ها را بررسی کند. این ممکن است به دلیل تعویض تأمین کنندگان یا استفاده از مواد اولیه با کیفیت بهتر باشد.
این روش تجزیه و تحلیل به سادگی در حال گروه بندی تمام اطلاعات است و آنها را بر اساس دوره زمانی مرتب می کند: هفته ها ، ماه ها یا سالها. اعداد در هر دوره نیز می تواند به عنوان درصد از اعداد بیان شده در سال پایه (اولین/شروع) سال نشان داده شود. مبلغی که به سال پایه داده می شود معمولاً 100 ٪ است. این تجزیه و تحلیل همچنین تجزیه و تحلیل پویا یا تجزیه و تحلیل روند نامیده می شود.
مزایا و مضرات تجزیه و تحلیل افقی
هنگامی که تجزیه و تحلیل برای کلیه صورتهای مالی به طور همزمان انجام می شود ، تأثیر کامل فعالیتهای عملیاتی را می توان در دوره مورد بررسی در وضعیت مالی شرکت مشاهده کرد. این یک مزیت واضح از استفاده از تجزیه و تحلیل افقی است زیرا شرکت می تواند عملکرد خود را در مقایسه با دوره های قبلی مرور کند و بر اساس نتایج گذشته نحوه انجام آن را ارزیابی کند.
یک نقطه ضعف تجزیه و تحلیل افقی این است که اطلاعات جمع شده بیان شده در صورتهای مالی ممکن است با گذشت زمان تغییر کرده و بنابراین باعث می شود واریانس ها هنگام مقایسه مانده حساب در دوره ها ، خزنده شوند.
از تجزیه و تحلیل افقی نیز می توان برای ارائه نتایج استفاده کرد. می توان آن را دستکاری کرد تا مقایسه هایی را در دوره هایی نشان دهد که باعث می شود نتایج برای شرکت ستاره ای به نظر برسد. به عنوان مثال ، اگر سود این ماه فقط با نتایج ماه گذشته مقایسه شود ، ممکن است برجسته به نظر برسند اما ممکن است در صورت مقایسه با ماه مشابه سال قبل اتفاق نیفتد. استفاده از دوره های مقایسه مداوم می تواند به این مشکل برطرف شود.
تجزیه و تحلیل عمودی
تجزیه و تحلیل عمودی فقط برای یک دوره زمانی واحد در صورتهای مالی انجام می شود. هر مورد در بیانیه به عنوان شکل پایه مورد دیگر در بیانیه ، برای یک دوره زمانی معین ، معمولاً برای سال نشان داده شده است. به طور معمول ، این تجزیه و تحلیل به این معنی است که هر مورد در صورت درآمد و ضرر به عنوان درصدی از فروش ناخالص بیان می شود ، در حالی که هر کالای موجود در ترازنامه به عنوان درصد کل دارایی های موجود در شرکت بیان می شود.
تجزیه و تحلیل عمودی نیز به تجزیه و تحلیل استاتیک گفته می شود زیرا برای یک دوره زمانی واحد انجام می شود.
مزایا و مضرات تجزیه و تحلیل عمودی
تجزیه و تحلیل عمودی فقط برای یک دوره گزارش دهی به صورتهای مالی نیاز دارد. این برای مقایسه های بین شرکت یا بین دپارتمانی از عملکرد مفید است زیرا می توان نسبت های نسبی مانده حساب را مشاهده کرد ، بدون توجه به اندازه تجارت یا بخش.
از آنجا که تجزیه و تحلیل عمودی اساسی با استفاده از یک دوره زمانی واحد محدود می شود ، این ضرر از دست دادن در مقایسه در دوره های زمانی مختلف برای سنجش عملکرد دارد. این می تواند با استفاده از آن در رابطه با تجزیه و تحلیل جدول زمانی ، که نشان می دهد چه تغییراتی در حساب های مالی با گذشت زمان رخ داده است ، مانند تجزیه و تحلیل مقایسه ای در یک دوره سه ساله. به عنوان مثال ، اگر هزینه فروش در گذشته فقط 30 درصد از فروش ها باشد ، اما امسال این درصد 45 درصد به نظر می رسد ، این امر باعث نگرانی خواهد شد.
صورتهای مالی کلیدی و نحوه تجزیه و تحلیل آنها
انواع اصلی صورتهای مالی ترازنامه ، صورت درآمد و بیانیه جریان نقدی است. این گزارش های حسابداری به منظور کمک به تصمیم گیری اقتصادی یک شرکت و همچنین پیش بینی سودآوری و جریان نقدی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.
I. ترازنامه
ترازنامه وضعیت مالی فعلی بنگاه را در یک نقطه خاص در زمان نشان می دهد. همچنین بیانیه وضعیت مالی نامیده می شود. ساختار ترازنامه به گونه ای گذاشته شده است که از یک طرف دارایی های شرکت ذکر شده است ، در حالی که از طرف دیگر بدهی های جانبی و سهامداران نشان داده شده است. دو طرف ترازنامه باید به شرح زیر باشد:
دارایی = بدهی + سهامداران سهامداران
موارد اصلی موجود در ترازنامه در زیر توضیح داده شده است:
دارایی های فعلی
دارایی های فعلی که توسط شرکت برگزار می شود ، به نقدی و معادل های نقدی اشاره دارد. این معادل های نقدی دارایی هایی هستند که می توانند طی یک سال به راحتی به پول نقد تبدیل شوند. دارایی های فعلی شامل اوراق بهادار قابل فروش ، موجودی و حساب های دریافتنی است.
دارایی های بلند مدت
دارایی های بلند مدت نیز دارایی های غیر جاری نامیده می شوند و شامل دارایی های ثابت مانند گیاهان ، تجهیزات و ماشین آلات و املاک و غیره هستند.
یک شرکت استهلاک دارایی های ثابت و بلند مدت خود را هر ساله ثبت می کند. این هزینه واقعی پول نقد پرداخت نشده است ، بلکه فقط کاهش ارزش کتاب دارایی است. مقدار کتاب با کم کردن استهلاک انباشته شده سالهای قبل از قیمت دارایی ها محاسبه می شود.
کل دارایی = دارایی های فعلی + ارزش کتاب دارایی های بلند مدت
بدهی های فعلی
بدهی های فعلی شرکت تعهداتی است که در کمتر از یک سال انجام می شود. این موارد شامل حساب های قابل پرداخت ، هزینه های معوق و همچنین یادداشت های قابل پرداخت است.
بدهی بلند مدت
بدهی های بلند مدت شرکت پرداخت مالی یا تعهداتی است که پس از یک سال انجام می شود. اینها شامل وام هایی است که شرکت باید بیش از یک سال بازپرداخت کند ، و همچنین اجاره سرمایه ای که این شرکت در ازای استفاده از دارایی ثابت باید هزینه آن را بپردازد.
حقوق صاحبان سهام
سهام سهامداران همچنین به عنوان ارزش کتاب سهام عدالت یا ارزش خالص شرکت شناخته می شود. این تفاوت بین کل دارایی های متعلق به یک شرکت و کل بدهی های برجسته است. این با ارزش بازار سهام (سرمایه گذاری در بازار سهام) متفاوت است که به شرح زیر محاسبه می شود: تعداد سهام برجسته با قیمت سهام فعلی.
تجزیه و تحلیل ترازنامه
ترازنامه برای به دست آوردن برخی از نسبت های کلیدی که به توضیح سلامت شرکت در یک مقطع معین کمک می کند ، تجزیه و تحلیل می شود. این معیارها به شرح زیر است:
نسبت بدهی برابر = کل بدهی / کل حقوق صاحبان سهام
نسبت بدهی سهام نیز نسبت اهرم نامیده می شود. برای ارزیابی اهرم یا تجهیزات یک شرکت محاسبه می شود تا نشان دهد که چقدر به بدهی برای تأمین مالی فعالیت های خود متکی است. این نسبت پیامدهای مربوط به سلامت مالی بنگاه و خطر و بازگشت سهام آن است.
نسبت بازار به کتاب = ارزش بازار سهام / ارزش کتاب سهام عدالت
از نسبت بازار به کتاب برای بازتاب هرگونه تغییر در ویژگی های یک شرکت استفاده می شود. تغییرات در این نسبت همچنین هرگونه ارزش افزوده مدیریت و چشم انداز رشد آن را نشان می دهد.
ارزش شرکت = ارزش بازار سهام + بدهی - پول نقد
ارزش بنگاه یک شرکت ارزش اساسی تجارت را نشان می دهد. این نشان دهنده ارزش واقعی دارایی های شرکت است ، از جمله هرگونه پول نقد یا معادل پول نقد ، در حالی که توسط بدهی که شرکت حمل نمی کند ، نیست.
II. صورت درآمد
© Wikimedia Commons |مایکروسافت
هدف از بیانیه درآمد ، گزارش درآمدها و هزینه های یک شرکت در یک دوره زمانی خاص است. قبلاً به حساب سود و زیان نیز خوانده می شد. ساختار کلی بیانیه درآمد با مؤلفه های اصلی به شرح زیر است:
درآمد فروش
- هزینه کالاهای فروخته شده (COGS)
- فروش ، هزینه های عمومی و اداری (SG& A)
- تحقیق و توسعه (تحقیق و توسعه)
= درآمد قبل از بهره ، مالیات ، استهلاک و استهلاک (EBITDA)
- استهلاک و استهلاک
= درآمد قبل از بهره و مالیات (EBIT)
= درآمد قبل از مالیات (EBT)
= درآمد خالص
درآمد خالص در صورت درآمد ، در صورت مثبت ، نشان می دهد که شرکت سود کسب کرده است. اگر درآمد خالص منفی باشد ، این بدان معنی است که شرکت ضرر کرده است.
درآمد هر سهم را می توان از دانستن تعداد کل سهام شرکتهای برجسته شرکت بدست آورد:
درآمد هر سهم = درآمد خالص / سهام برجسته
تجزیه و تحلیل درآمد
برخی از معیارهای مفید بر اساس اطلاعات ارائه شده در صورت درآمد و ترازنامه به شرح زیر است:
نسبت سودآوری:
1. حاشیه سود خالص: این نسبت میزان سود شرکت پس از مالیات را محاسبه می کند و کلیه هزینه ها از فروش خالص کسر شده است.
حاشیه سود خالص = درآمد خالص / فروش خالص
2. بازده سهام: این نسبت برای محاسبه سود شرکت به عنوان درصد کل سهام استفاده می شود.
بازده سهام = درآمد خالص / ارزش کتاب سهام عدالت
نسبت های ارزیابی:
نسبت قیمت به درآمد (نسبت P/E)
از نسبت P/E برای ارزیابی اینکه آیا ارزش یک سهام متناسب با میزان درآمدی است که می تواند برای سهامداران خود ایجاد کند ، استفاده می شود. این ارزیابی می کند که آیا سهام بیش از حد ارزش گذاری شده یا کم ارزش است.
(P / E) نسبت = سرمایه گذاری در بازار / درآمد خالص = قیمت سهم / سود هر سهم
iiiبیانیه جریان نقدی
بیانیه جریانهای نقدی صریحاً منابع پول نقد شرکت را نشان می دهد و از آن استفاده می شود. در اصل بیانیه ای است که به موجب آن درآمد خالص برای هزینه های غیر نقدی و هرگونه تغییر در سرمایه در گردش خالص تعدیل می شود. این همچنین نشان دهنده تغییر در نقدی از فعالیت های سرمایه گذاری و تأمین مالی شرکت است. ساختار و مؤلفه های اصلی بیانیه جریان نقدی به شرح زیر است:
پول نقد از فعالیتهای عملیاتی = درآمد خالص + استهلاک ± تغییر در سرمایه در گردش خالص
پول نقد از فعالیتهای تأمین مالی = بدهی جدید + سهام جدید - سود سهام - سهام خریداری شده
پول نقد از فعالیتهای سرمایه گذاری = هزینه سرمایه-درآمد حاصل از فروش دارایی های بلند مدت
هر سه مورد فوق خط پایین را تعیین می کنند: تغییر در جریان نقدی.
تجزیه و تحلیل بیانیه جریان نقدی
به منظور اندازه گیری میزان پول نقد در دسترس شرکت برای سرمایه گذاری بدون تأمین مالی خارج از کشور یا انتقال پول از عملیات ، انجام تجزیه و تحلیل ساده بیانیه جریان نقدی مفید است. جریان نقدی آزاد ، همانطور که از نام آن پیداست ، به یک شرکت اجازه می دهد تا بتواند سود سهام خود را بپردازد ، بدهی های خود را بازپرداخت کند ، سهام خود را خریداری کند و همچنین سرمایه گذاری های جدیدی را برای تسهیل رشد آینده انجام دهد. پول اضافی تولید شده توسط شرکت ، جریان نقدی آزاد ، به شرح زیر محاسبه می شود:
درآمد خالص
- تغییر در سرمایه در گردش
= جریان نقدی رایگان
برخی از تحلیلگران همچنین جریان نقدی از فعالیت های عملیاتی را مطالعه می کنند تا ببینند آیا این شرکت درآمد "کیفیت" کسب می کند یا خیر. برای اینکه شرکت بسیار خوب عمل کند ، پول نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی باید به طور مداوم بیشتر از درآمد خالص بدست آمده توسط شرکت باشد.
سایر اطلاعات صورت مالی
جدا از صورتهای کلیدی مالی ، صورتهای کامل گزارشگری مالی نیز موارد زیر را شامل می شود:
بررسی تجاری و عملیاتی
بررسی تجارت و عملیاتی نیز "بحث و تحلیل مدیریت" نامیده می شود. این امر به عنوان مقدمه ای برای کلیه اظهارات کامل گزارشگری که در آن مدیریت در مورد رویدادهای اخیر صحبت می کند ، اطلاعات ضروری در مورد گسترش و برنامه های آینده را فاش می کند و در مورد تحولات مهم در صنعت تجارت بحث می کند.
بررسی تجارت و عملیاتی مکان مناسبی برای شرکت برای به اشتراک گذاشتن هرگونه خبرهای خوب با عموم مردم است. آنها جایی برای توضیح برنامه هایی دارند که به تقویت تصویر شرکت کمک می کند و به هرگونه اتفاق ناخوشایند که ممکن است رخ داده باشد ، می پردازند تا به مشتریان نشان دهند که واقعاً از صحبت کردن با مشتریان خود مراقبت می کنند.
صورت تغییر در سهامداران سهامداران
بیانیه تغییر در حقوق صاحبان سهام نیز به عنوان تحلیل سهام شناخته می شود. این اطلاعات در مورد کلیه تغییرات در ارزش سهام شرکت در یک دوره زمانی خاص ارائه می دهد. این توازن افتتاح حساب های سهام عدالت را با مانده های بسته شده آشتی می دهد. دو نوع تغییر در بیانیه تغییر در سهامداران وجود دارد:
- تغییرات ناشی از هرگونه معاملات انجام شده با سهامداران شرکت. به عنوان مثال ، صدور سهام جدید ، پرداخت سود سهام ، خرید سهام خزانه داری و صدور سهام پاداش و غیره.
- تغییراتی که نتیجه تغییرات در درآمد جامع شرکت است. این تغییرات ممکن است شامل تجدید ارزیابی دارایی های ثابت ، درآمد خالص برای دوره و ارزش منصفانه سرمایه گذاری های فروش و غیره باشد.
یادداشت های صورتهای مالی
یادداشت های مربوط به صورتهای مالی اساساً اطلاعات اضافی در صورتهای مالی یک شرکت ارائه می شود. این یادداشت ها جزئیات و اطلاعاتی را ارائه می دهد که از اسناد اصلی گزارش خارج شده است. آنها به خاطر وضوح در بسیاری از نقاط مهم هستند زیرا روش حسابداری مورد استفاده برای ضبط معاملات خاص را بیان می کنند. یادداشت های صورتهای مالی اساساً پاورقی ها هستند زیرا اگر در بیانیه های اصلی گنجانده شود ، اطلاعات مهم را مبهم می کنند ، زیرا به طور کلی کاملاً مفصل و مفصل هستند.
یادداشت های زیر معمولاً برای توضیح افشای مهم برای توضیح تعداد صورتهای مالی استفاده می شود:
- یادداشت هایی که پایه و اساس ارائه را نشان می دهد
- یادداشت هایی که در مورد سیاست های حسابداری قابل توجه توصیه می کنند
- یادداشت هایی در مورد ارزش گذاری موجودی
- یادداشت هایی در مورد دارایی های استهلاک
- یادداشت هایی در مورد دارایی های نامشهود
- یادداشت هایی که وقایع بعدی را فاش می کنند
- یادداشت هایی در مورد مزایای کارمندان
- یادداشت هایی که برنامه های احتمالی را نشان می دهد
مشکلات تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
تجزیه و تحلیل صورتهای مالی ابزاری درخشان برای سنجش عملکرد گذشته یک شرکت و پیش بینی عملکرد آینده است ، اما چندین مسئله وجود دارد که باید قبل از استفاده از نتایج تجزیه و تحلیل صورتهای مالی کورکورانه از آن آگاه باشید ، زیرا این موضوعات می تواند در نحوه نتایج تداخل داشته باشدتفسیر شدهبرخی از موضوعات عبارتند از:
مقایسه بین شرکتها
این یک مسئله بزرگ برای تحلیلگران است زیرا آنها به نظر می رسد بر اساس نسبت های مورد استفاده ، تجزیه و تحلیل صورتهای مالی بین شرکت های مختلف را مقایسه می کنند ، اما در واقعیت ممکن است تصویری دقیق را ترسیم نکند. نسبت های مالی دو شرکت مختلف ممکن است مقایسه شود تا ببینند که چگونه آنها با یکدیگر مطابقت دارند ، اما هر شرکت ممکن است تمام اطلاعات خود را متفاوت از یکدیگر جمع کند تا بتواند صورتهای حسابداری خود را تهیه کند. این ممکن است منجر به نتیجه گیری نادرست در مورد یک شرکت در رابطه با سایر شرکت های صنعت شود.
مقایسه بین دوره ها
تغییر در حسابهایی که اطلاعات مالی در آن ذخیره می شود ، ممکن است نتایج تجزیه و تحلیل صورتهای مالی را از یک دوره به دوره دیگر کاهش دهد. به عنوان مثال ، اگر یک شرکت در یک دوره به عنوان هزینه کالاهای فروخته شده هزینه ای را ثبت کند ، در حالی که در یک دوره دیگر ، به عنوان هزینه فروش و توزیع ثبت می شود ، تجزیه و تحلیل بین این دو دوره قابل مقایسه نخواهد بود.
اطلاعات عملیاتی
تحلیلگران اطلاعات عملیاتی یک شرکت را در نظر نمی گیرند ، زیرا فقط اطلاعات مالی مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار می گیرد. ممکن است چندین شاخص در اطلاعات عملیاتی شرکت وجود داشته باشد که ممکن است پیش بینی کننده عملکرد آینده باشد ، به عنوان مثال ، تعداد سفارشات پشتیبان ، هرگونه تغییر در مجوزها یا ادعاهای ضمانت نامه ارسال شده به شرکت یا حتی تغییر در فرهنگ و محیط کار. بنابراین ، تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی فقط ممکن است نیمی از داستان را منتقل کند.
